Yönetici Koçluğu Neden Değerli?

Aslında düzeltilmesi gereken anksiyetesini çalışanlarına rol model olarak dayatan yöneticilere maalesef azımsanmayacak sayıda rastlıyorum.

Yine maalesef sıklıkla tek sorun yöneticinin anksiyetesi olmuyor buna öz farkındalık zafiyeti de eşlik ediyor.

Yani yönetici kendi durumunun ayırdında değil, yaşadıklarını olması gereken olarak kabullenmiş ve bunları örnek olarak dayatıyor.

Elimde argümanımı destekleyecek bir araştırma yok ama uzun zamandır geniş bir örneklemde gözlemim var; yöneticinin mutluluk, motivasyon, verimlilik seviyesi “n” ise ekibin ortalaması çoğunlukla “n-1” oluyor! Kendi iyi durumda olmayan yönetici ekibine de iyi gelmiyor, hele bir de ekibe kendisini örnek gösteriyorsa…

Tek problem ekibin moral, motivasyon ve veriminin düşmesi de değil! Benim -iş bulmuşsun çalış işte telkiniyle büyütülmüş- jenerasyonum bu yöneticilerle çalışıyordu ama genç yetenekler bu yöneticileri terk ediyor ve geriye her jenerasyondan sessiz istifacılar kalabiliyor.

Grup koçluklarıyla destekli eğitimler bu yöneticilerin bir kısmına etki edebilse de yöneticinin, ekibininin ve şirketin iyiliği için bu yöneticilerin birebir koçlukla desteklenmesi öz farkındalığın oluşumu ve iyileşmenin önünün açılabilmesi için çok faydalı olabiliyor.

Her ne kadar “koçluk içeriden açılan bir kapıdır” desek de kalibresi yüksek bir koçun direnci yüksek yöneticilerde bile olumlu etkisini ikna olacak kadar sık gözlemledim.

Bu yazıya denk gelen İK yöneticilerinin bu önerimi dikkate almalarını umuyorum…